ภาพตัวแทนของผู้หญิงในวรรณกรรมล้านนา : กรณีศึกษาเปรียบเทียบวรรณกรรมสามสมัย เรื่อง ค่าวซอเจ้าสุวัตร นางบัวคำ บทละครซอเรื่องน้อยไจยา นางแว่นแก้ว นวนิยายเรื่องดงคนดิบ

Abstract

ภาพตัวแทนของผู้หญิงในวรรณกรรมล้านนา: กรณีศึกษาเปรียบเทียบวรรณกรรมสามสมัย เรื่อง ค่าวซอเจ้าสุวัตร นางบัวคำ บทละครซอเรื่องน้อยไจยา นางแว่นแก้ว นวนิยายเรื่องดงคนดิบ ฉบับ นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบลักษณะภาพตัวแทนของผู้หญิงล้านนา ที่ปรากฏอยู่ใน วรรณกรรมล้านนา 3 ช่วงเวลา และเพื่อศึกษาเพื่อศึกษาลักษณะการเปลี่ยนแปลง และความเชื่อมโยง พฤติกรรมทางสังคม วัฒนธรรมของผู้หญิงล้านนา กับบริบททางสังคมและวัฒนธรรมจากยุคหนึ่งสู่อีก ยุคหนึ่ง ซึ่งจะได้ทราบแนวทางของการก้าวสู่หญิงสาวในแบบยุคปัจจุบัน โดยเป็นการศึกษาข้อมูลจาก บทประพันธ์ล้านนา ซึ่งประพันธ์โดยคนล้านนา ประกอบกับการศึกษาแนวคิด ทฤษฎี คือ แนวคิดสตรี นิยม, แนวคิดเกี่ยวกับบทบาททางเพศ แนวคิดเรื่องภาพตัวแทน และแนวคิดเรื่องวาทกรรม ในการศึกษาพบว่า ความงามของผู้หญิงล้านนา ผู้หญิงในทุกยุคทุกสมัย ต่างมีความงามของ ตนเอง โดยเฉพาะผู้หญิงที่เป็นตัวเอก โดยมีการเสริมแต่งความงามตามสถานภาพของตัวละคร เมื่อมอง ในเรื่องของบทบาท ผู้หญิงในยุคแรก ถือเป็นผู้หญิงในอุดมคติ ที่ยึดถือจารีตประเพณี ปฏิบัติตัวตาม คำสั่งสอนที่มีมาแต่โบราณ สำหรับผู้หญิงในยุคต่อมาเป็นผู้หญิงที่เริ่มมีความกล้าที่จะออกความเห็นใน เรื่องต่าง ๆ มากขึ้น จากเดิมที่ไม่มีสิทธิมีเสียงมากเท่าที่ควร และเมื่อเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ ผู้หญิงเริ่มเห็นว่า ตัวเองเริ่มเท่าเทียมกับผู้ชาย สามารถหาเลี้ยงครอบครัวได้เท่ากับชายในขณะที่ยังมีบางส่วนที่ยังยึดถือ แบบปฏิบัติเช่นเดิม ในส่วนของลักษณะการเปลี่ยนแปลง และความเชื่อมโยงพฤติกรรมทางสังคม วัฒนธรรมของ ผู้หญิงล้านนา กับบริบททางสังคมและวัฒนธรรมจากยุคหนึ่งสู่อีกยุคหนึ่ง นั้น พบว่า ผู้หญิงมีความ เชื่อมโยงในด้านของความเชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติ เช่น ความเชื่อเรื่องเสื้อบ้าน สังคม ยังเป็นสังคม ในลักษณะของชายเป็นใหญ่ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อผู้หญิงมีความเป็นตัวของตัวเองสูงขึ้นและสามารถ ออกนอกกรอบได้ ก็เริ่มเห็นบทบาทของผู้หญิงในพื้นที่ของชายมากยิ่งขึ้น