Abstract:
บทความนี้มุ่งศึกษาวิเคราะห์วาทกรรมอำนาจรัฐในที่ราบภาคกลางจีนโบราณหรือชาว 华夏เพื่อรักษาอิทธิพลของตนเหนือกลุ่มชนชาติอื่นๆ ในนวนิยายจีนสามก๊ก โดยใช้แนวทางวาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ศึกษากลวิธีทางภาษาที่ใช้ประกอบสร้างวาทกรรมเกี่ยวกับชนชาติ รวมทั้งวิเคราะห์อุดมการณ์ที่สะท้อนผ่านวาทกรรมดังกล่าวผลการวิจัยพบว่าตัวบทในตอนที่ 87-91 ที่ขงเบ้งนำทัพไปพิชิตแดนใต้ ใช้กลยุทธ์จับแล้วปล่อยเบ้งเฮ็กถึง 7 ครั้งได้ผลิตซ้ำวาทกรรมที่เรียกว่า华夷之辨ซึ่งพูดถึงความแตกต่างระหว่างชาว 华夏หรือชนชาติฮั่น กับพวก蛮夷ที่อยู่โดยรอบ และสะท้อนถึงอุดมการณ์天下หรือโลกหล้าใต้ฟ้าที่ให้การสนับสนุนรูปแบบราชาธิปไตยของอำนาจรัฐที่มี 华夏เป็นศูนย์กลางและให้ความสำคัญกับขนบจารีตตามหลักคำสอนของลัทธิขงจื๊อ จัดวางให้ 华夏อยู่ในสถานะตำแหน่งที่เหนือกว่ากลุ่มชนชาติอื่นๆ ที่อยู่โดยรอบ สำหรับกลวิธีทางภาษาที่ใช้ประกอบสร้างวาทกรรมเกี่ยวกับชนชาติ 华夷之辨ภายใต้อุดมการณ์ 天下ดังกล่าวข้างต้น พบว่านวนิยายจีนสามก๊กมีการใช้กลวิธีทางภาษาที่หลากหลาย เช่น การเลือกใช้คำศัพท์ การกล่าวอ้าง การเล่าเรื่อง การใช้ความเปรียบ อุปลักษณ์ อุปมา โวหารเกินจริง เป็นต้น