Abstract:
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวัจนกรรมที่ปรากฏในการปราศรัยใหญ่ของพรรคการเมืองไทยปี พ.ศ. 2566 โดยศึกษาพรรคก้าวไกล พรรคเพื่อไทย พรรคภูมิใจไทย พรรคพลังประชารัฐ และพรรครวมไทยสร้างชาติ การวิจัยใช้กรอบ แนวคิดวัจนกรรม (speech acts) ของจอห์น อาร์เซอร์ (John R. Searle) ผลการศึกษา พบว่า พรรคก้าวไกล มีวัจนกรรมการ บอกกล่าว ได้แก่ การบอกเล่ามากที่สุด จำนวน 149 ถ้อยคำ พรรคเพื่อไทย มีวัจนกรรมผูกมัด ได้แก่ การรับประกันมากที่สุด จำนวน 94 ถ้อยคำ พรรคภูมิใจไทย มีวัจนกรรมชี้นำ ได้แก่ การสั่งมากที่สุด จำนวน 45 ถ้อยคำ พรรคพลังประชารัฐ มีวัจนกรรมการแสดงความรู้สึก ได้แก่ การยกย่องเชิดชูมากที่สุด จำนวน 26 ถ้อยคำ และพรรครวมไทยสร้างชาติ มีวัจนกรรม ชี้นำ ได้แก่ การตั้งคำถามมากที่สุด จำนวน 113 ถ้อยคำ แต่ละพรรคใช้วัจนกรรมแตกต่างกันเพื่อสร้างภาพลักษณ์และโน้มน้าวใจ ผู้ฟัง พรรคก้าวไกลเน้นวัจนกรรมบอกเล่าที่ให้ข้อมูลและสร้างความสัมพันธ์กับประชาชน พรรคเพื่อไทยเน้นวัจนกรรมผูกมัด เพื่อสร้างความเชื่อมั่นและความไว้วางใจ พรรคภูมิใจไทยเน้นวัจนกรรมชี้นำ โดยเฉพาะการสั่งและการตั้งคำถามเพื่อกระตุ้น การมีส่วนร่วมจากผู้ฟัง พรรคพลังประชารัฐใช้วัจนกรรมแสดงความรู้สึกเพื่อยกย่องผู้นำและสร้างความมั่นใจแก่ประชาชน และ พรรครวมไทยสร้างชาติใช้วัจนกรรมชี้นำผ่านการตั้งคำถามเพื่อกระตุ้นการตอบสนองจากผู้ฟังตามเป้าหมายของตนเอง
