การศึกษาประสิทธิผลของสารสกัดขมิ้นชันในการชะลอการงอกของขน

Abstract

เส้นขนที่ยาวและหนาเป็นปัญหาหนึ่งของรูปลักษณ์ ที่ทำให้ขาดความมั่นใจต่อการดำเนิน ชีวิตการทำงานในสังคม โดยเฉพาะบริเวณเหนือริมฝีปาก รักแร้ หน้าแข้ง ปัจจุบันมีวิธีกำจัดขนหลาย วิธี เช่น การถอน การแวกซ์ เป็นต้น แต่วิธีเหล่านี้เป็นวิธีการกำจัดขนแบบชั่วคราว การใช้เลเซอร์กำจัดขนนับว่ามีประสิทธิภาพ แต่ยังคงมีราคาสูง มีรายงานในประเทศอินเดีย พบว่า ผู้หญิงชาวฮินดู นิยมใช้ผงขมิ้นชันทาผิวเพื่อหวังผลในลดการงอกของขน แต่วิธีนี้ในปัจจุบันยังไม่มีการพิสูจน์ทาง วิทยาศาสตร์ การศึกษาในครั้งนี้ เพื่อศึกษาประสิทธิผลของสารสกัดจากขมิ้นชันในการชะลอการงอก ของขนเทียบกับครีมเบสในอาสาสมัครจำนวน 31 ราย แบ่งเป็นสองกลุ่ม ถูกสุ่มเลือกครีมที่ใช้ใน การทา คือ สารสกัดขมิ้นชันและครีมเบส โดยทาที่หน้าแข้งข้างละ 1 ชนิด ทุกวัน ๆละ 1 ครั้ง เป็นเวลา 84 วัน ประเมินการงอกของขนและระดับของสีขนจากกล้อง dermoscope และการวิเคราะห์ภาพทางคอมพิวเตอร์ ด้วยโปรแกรม Image Tool version 3.0 ตามลำดับ การวิเคราะห์ทางสถิติเปรียบเทียบความยาวของเส้นขนของอาสาสมัครทั้งสองกลุ่ม ใช้ Paired t-test ค่า p value < 0.05 และระดับของสีขนใช้ Wilcoxon Signed Ranks Test ค่า Asymp. Sig. < 0.05 ผลการศึกษาพบว่าความยาวของเส้นขนของทั้งสองกลุ่มแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ เมื่อเทียบกันในสัปดาห์ที่ 4 ( p = 0.326) สัปดาห์ที่ 8 ( p = 0.818) และสัปดาห์ที่ 12 ( p = 0.888) แต่ผลการวัดระดับสีขนด้วยโปรแกรม Image Tool version 3.0 พบว่าระดับสีขนในกลุ่มที่ทาสารสกัดขมิ้นชันมีระดับสีขนอ่อนกว่าในกลุ่มที่ทาครีมเบสแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ณ สัปดาห์ที่ 12 (Asymp. Sig. = 0.0215) และไม่พบ ผลข้างเคียงอาการแพ้หรือระคายเคืองบริเวณที่ทาสารสกัดขมิ้นชันเลย มีเพียง 5 คน (16.67%) รายงานว่ามีอาการร้อนวูบวาบบริเวณที่ทาในช่วงสัปดาห์แรก การศึกษานี้สรุปได้ว่า สารสกัดจากขมิ้นชันมีประสิทธิผลในการชะลอการงอกของขนไม่แตกต่างจากครีมเบส การที่ผู้หญิงชาวฮินดูใช้ผง ขมิ้นชันทาผิวเพื่อลดการงอกของขนน่าจะเป็นผลจากสีของเส้นขนดูจางลง