การวิเคราะห์คำช่วยกริยา “ไว้” ตามทฤษฎีภาษาศาสตร์ปริชาน

Abstract

บทความนี้มุ่งนำเสนอผลการศึกษาวิเคราะห์คำช่วยกริยา “ไว้” ตามทฤษฎีภาษาศาสตร์ปริชาน โดยอาศัยทฤษฎี อุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ของเลคอฟและจอห์นสัน (Lakoff & Johnson) เป็นกรอบในการวิเคราะห์ ผู้วิจัยได้วิเคราะห์ลักษณะ การใช้คำว่า “ไว้” ในสถานการณ์ต่าง ๆ โดยอ้างอิงตัวอย่างจากคลังข้อมูลภาษาไทยแห่งชาติ ระหว่างปี พ.ศ. 2551–2560 ผลการศึกษาพบว่า คำว่า “ไว้” มิได้มีความเปลี่ยนแปลงด้านความหมายอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเปรียบเทียบกับความหมายที่ ปรากฏในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 และงานวิจัยของสัณห์ธวัช ธัญวงษ์ (2557) โดยพบเพียงความหมาย ใหม่เพิ่มอีก 2 ความหมาย อย่างไรก็ตาม ในด้านหน้าที่ทางไวยากรณ์ของคำว่า “ไว้” มีความเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน คำนี้ได้ เปลี่ยนหน้าที่จากกริยาหลักมาเป็นคำช่วยกริยาที่ทำหน้าที่เสริมความหมายให้กับกริยาหลักในประโยค