แรงจูงใจในการพัฒนาศักยภาพในการปฏิบัติงานของข้าราชการ ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 5

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับแรงจูงใจในการพัฒนาศักยภาพใน การปฏิบัติงานของข้าราชการ ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 5 และ (2) เปรียบเทียบแรงจูงใจ ในการพัฒนาศักยภาพในการปฏิบัติงานของข้าราชการ ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 5 จำแนกตามเพศ อายุ ระดับการศึกษา ระดับตำแหน่ง และระยะเวลาการทำงาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ข้าราชการธุรการในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 5 จำนวน 492 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ และมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่าที (t-test) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) ผลการวิจัยพบว่า ข้าราชการในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 5 มีแรงจูงใจในการพัฒนาศักยภาพในการปฏิบัติงานโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่าแรงจูงใจ ด้านความมั่นคงในอาชีพอยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมาคือด้านความก้าวหน้าในสายงาน การได้รับ การยอมรับ และด้านการได้รับค่าตอบแทนตามลำดับ ส่วนผลการเปรียบเทียบแรงจูงใจในการพัฒนาศักยภาพในการปฏิบัติงานจำแนกตามลักษณะทางประชากร พบว่า ข้าราชการที่มีเพศ ระดับการศึกษา ระดับตำแหน่ง และระยะเวลาการทำงานที่แตกต่างกัน มีแรงจูงใจแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยกเว้นตัวแปรอายุที่ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ ผลการวิจัยในครั้งนี้สามารถนำไปใช้เป็นข้อมูลในการวางแผนส่งเสริมแรงจูงใจในการทำงานของข้าราชการ เพื่อให้เกิดการพัฒนาศักยภาพในการปฏิบัติงานอย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืนต่อไป