การศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิผลและความปลอดภัยระหว่างไมนอกซิดิล 5% เปรียบเทียบกับไบมาโทพรอสต์ 0.03% ด้วยวิธีการทาเฉพาะที่ ในการรักษาคิ้วบาง

Abstract

ภาวะคิ้วบาง (Eyebrow Hypotrichosis) เป็นปัญหาที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์และความมั่นใจของผู้ป่วย การรักษาด้วยยาเฉพาะที่ เช่น ไมนอกซิดิล (Minoxidil) และไบมาโทพรอสต์ (Bimatoprost) เริ่มได้รับความสนใจมากขึ้นในการฟื้นฟูและเพิ่มความหนาแน่นของขนคิ้ว การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพและความปลอดภัยของไมนอกซิดิล 5% และไบมาโทพรอสต์ 0.03% ในการรักษาคิ้วบาง โดยทาสารทดสอบบริเวณคิ้วข้างละ 1 ชนิด วันละ 1 ครั้ง เป็นเวลา 12 สัปดาห์ ติดตามที่สัปดาห์ที่ 4, 8 และ 12 โดยใช้รูปแบบการวิจัยแบบสุ่ม มีกลุ่มควบคุม ปกปิดสองทาง และออกแบบเป็นแบบ split-side ในอาสาสมัครซึ่งผ่านเกณฑ์คัดกรองและยินยอมเข้าร่วมการวิจัย โดยมีจำนวนผู้ติดตามครบตลอดระยะเวลา 12 สัปดาห์ รวมทั้งสิ้น 21 ราย ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มที่ใช้ไมนอกซิดิล 5% มีคะแนนการประเมินทางคลินิก (Global Clinical Improvement) ≥ +2 ในสัปดาห์ที่ 12 คิดเป็น 38.1% เทียบกับกลุ่มไบมาโทพรอสต์ที่ 19.0% โดยมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.05) นอกจากนี้ ความหนาของเส้นขนคิ้วที่วัดด้วย video dermoscopy เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มไมนอกซิดิล (Δmean = 17.9 ± 8.4 µ) เมื่อเทียบกับไบมาโทพรอสต์ (Δmean = 13.8 ± 7.7 µ) (p = 0.001) ในด้านความพึงพอใจของอาสาสมัคร พบว่าทั้งสองกลุ่มมีคะแนนความพึงพอใจเฉลี่ยใกล้เคียงกัน (p = 0.317) อย่างไรก็ตาม ด้านความปลอดภัยพบอาการระคายเคืองและผิวหนังแดงในกลุ่มไมนอกซิดิลรวม 2 ราย (9.5%) ขณะที่กลุ่มไบมาโทพรอสต์ไม่พบอาการไม่พึงประสงค์ใด ๆ สรุปได้ว่า ไมนอกซิดิล 5% แสดงศักยภาพสูงกว่าในการเพิ่มความหนาและการตอบสนองทางคลินิกของขนคิ้วภายในระยะเวลา 12 สัปดาห์ แต่ควรพิจารณาด้านความปลอดภัยควบคู่ไปด้วย โดยเฉพาะในผู้ที่มีแนวโน้มแพ้ง่าย งานวิจัยนี้จึงมีประโยชน์ในเชิงคลินิกสำหรับการเลือกแนวทางการรักษาคิ้วบางอย่างเหมาะสมและปลอดภัย